Toh0040《大迦叶经》

佛在王舍城迦兰陀竹林精舍期间，特别前去毕波罗窟，探望身罹重病的长老大迦叶，为其开示疗愈之方，亦即宣说具足能得神通、证菩提、趣涅盘等功德的七菩提分法。在世尊说法之后，长老大迦叶随即病愈。

根据布顿．仁钦主（བུ་སྟོན་རིན་ཆེན་གྲུབ 1290-1364）于《佛教史大宝藏论》（བདེ་བར་གཤེགས་པའི་བསྟན་པའི་གསལ་བྱེད་ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་གསུང་རབ་རིན་པོ་ཆེའི་མཛོད）中所记，本经是由来自锡兰的大班智达阿难陀师利（Paṇḍita Ānandaśri circa 13^th）与布顿的上师尼玛嘉参贝桑波（བླ་མ་ཉི་མ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ། circa 13^th）二人合译。据此，推测本经的翻译时间约在13世纪下半叶，且可能系由巴利文译为藏文。